بانک جامع خاطرات مقام معظم رهبری (دام ظله )

مادرم...

مادرم... گوشه هایی از خاطرات حضرت آیت الله خامنه ای از والده ی مکرمه شان 1

پدر و مادرم، پدر و مادر خیلی خوبی بودند. مادرم یک خانم بسیار فهمیده، باسواد، کتابخوان، دارای ذوق شعری و هنری، حافظ شناس - البته حافظ شناس که می گویم، نه به معنای علمی و اینها، به معنای مأنوس بودن با دیوان حافظ - و با قرآن کاملاً آشنا بود و صدای خوشی هم داشت. 2

وقتی بچه بودیم، همه می نشستیم و مادرم قرآن می خواند؛ خیلی هم قرآن را شیرین و قشنگ می خواند. ما بچه ها دورش جمع می شدیم و برایمان به مناسبت، آیه هایی را که در مورد زندگی پیامبران است، می گفت. من خودم اوّلین بار، زندگی حضرت موسی(ع)، زندگی حضرت ابراهیم(ع) و بعضی پیامبران دیگر را از مادرم - به این مناسبت - شنیدم. قرآن که می خواند، به آیاتی که نام پیامبران در آن است می رسید، بنا می کرد به شرح دادن. 3

بعضی از شعرهای حافظ که هنوز - بعد از سنین نزدیکِ شصت سالگی - یادم است، از شعرهایی است که آن وقت از مادرم شنیدم. از جمله، این دو بیت یادم است: سحر چون خسرو خاور عَلَم در کوهساران زد به دست مرحمت یارم در امّیدواران زد

دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند گل آدم بسرشتند و به پیمانه زدند 4

(مادرم) خانمی بود خیلی مهربان، خیلی فهمیده و فرزندانش را هم